Problem braku samoakceptacji wśród młodzieży

Życie w bańce

Wymagania wobec nas, nastolatek i nastolatków, wciąż rosną. Zbyt często skupiamy się na spełnianiu oczekiwań rodziców, nauczycieli i innych otaczających nas osób. Zapominamy o naszym samopoczuciu i potrzebach, towarzyszy nam poczucie, że nasze problemy są nieważne i błahe. Często musimy zmagać się z nimi sami/same.

Jednak doświadczenia i problemy, które spotykają nas w młodym wieku, są niezwykle ważne, bo kształtują naszą osobowość. W przypadku braku samoakceptacji, która dotyka niemal każdego – większość z nas zmaga się z kompleksami i brakiem wiary w siebie. To zatrzymuje nas przed samorozwojem, spełnianiem marzeń i czerpaniem radości z życia. Przykładowo, mierzymy się z nadmiernymi oczekiwaniami wobec wyglądu. Współczesny ideał sylwetki jest wręcz nieosiągalny. Często skupiamy się na wpisywaniu się w te ramy społeczne, zapominając, że to jak wyglądamy, nie ma nic wspólnego z naszą wartością. To, że nasza sylwetka wygląda inaczej, nie oznacza, że jest gorsza.

Czym właściwie jest samoakceptacja?

Samoakceptacja to akceptowanie siebie z niedoskonałościami oraz brak obaw przed ich ujawnieniem. To zwracanie uwagę na swoje potrzeby i samopoczucie oraz okazanie sobie szacunku i troski. Gdy akceptujemy siebie, dostrzegamy zarówno swoje wady, jak i zalety, potrafimy spojrzeć na siebie realistyczne.

Jakie są przyczyny braku samoakceptacji?

Najczęściej problem ten powstaje już w naszym dzieciństwie. Nieprawidłowe postawy rodzicielskie takie jak: ciągłe krytykowanie, wymaganie perfekcji i niepopełniania błędów oraz niedocenianie osiągnięć i sukcesów, ma wpływ na to, jak postrzegamy siebie w późniejszych etapach życia. Dojrzewając w ciągłym poczuciu niewystarczalności, utrwalamy w sobie to uczucie. Środowisko, w którym dorastamy, także wywiera na nas ogromny wpływ. Młodzież w okresie dojrzewania odczuwa presję dostosowania się do otoczenia i spełniania standardów w grupie rówieśniczej. Ponadto towarzyszy im lęk przed odrzuceniem, co w znacznym stopniu odbija się na samoocenie. Przyczyn braku samoakceptacji może być wiele i nie zawsze źródło tkwi w naszym dzieciństwie. Niska samoocena może być także wywołana poprzez nieprzyjemne sytuacje napotkane w późniejszych etapach życia.

Jakie są skutki braku samoakceptacji?

Brak samoakceptacji w znacznym stopniu wpływa na nasze życie i negatywnie wpływa na nasze relacje z bliskimi. Ciągłe poczucie niepewności siebie nie pozwala nam cieszyć z tych relacji. Osoba z zaniżoną samooceną mierzy się z wieloma trudnościami w szkole, ma obawy przed podejmowaniem nowych wyzwań i ogranicza swoją kreatywność z powodu lęku przed krytyką innych. Brak samoakceptacji sprawia, że nie jesteśmy w stanie uwierzyć w siebie, oraz że zaczynamy postrzegać świat w negatywny sposób.

Czy młode osoby wiedzą jak radzić sobie z niskim poczuciem własnej wartości?

Pierwszym krokiem jest zauważenie tego problemu w nas samych i okazanie sobie wsparcia oraz zrozumienia. Należy zacząć brać pod uwagę także i nasze potrzeby, zapewnić naszym organizmom odpowiednią ilość snu i wprowadzić zdrowy tryb życia. Bardzo ważne jest to, w jaki sposób mówimy do siebie w swoich myślach. Najczęściej to my sami jesteśmy swoimi krytykami. Nie pozwalamy sobie popełniać błędów, mimo że są one czymś naturalnym i nie powinniśmy traktować siebie gorzej z ich powodu. Należy zwrócić uwagę na to, jak myślimy o sobie, ale także jak mówimy o sobie do innych. Jeżeli będziemy mówić o sobie w sposób negatywny, inni też będą nas tak postrzegać. Ważnym elementem pracy nad sobą jest zauważenie swoich zalet, gdyż osobom z zaniżoną samooceną często towarzyszy zaburzony obraz własnej osoby, czyli skupianie się jedynie na swoich wadach. Aby realistycznie spojrzeć na siebie, trzeba dostrzegać zarówno wady, jak i zalety oraz zaakceptować swoją niedoskonałość.

Kiedy towarzyszy nam zakrzywiony obraz własnej osoby, trudniej jest nam uwierzyć w szczerość komplementów otrzymywanych od innych. Ważnym elementem jest umiejętność przyjmowania komplementów od innych osób, mimo że na początku możemy się z nimi nie zgadzać. Pamiętajmy więc, że warto doceniać pozytywne słowa innych wobec nas i spróbować spojrzeć na siebie z ich perspektywy.

Nawykiem, który warto wprowadzić do codzienności, jest praktykowanie wdzięczności. Zbyt często skupiamy się na swoich wadach i niepowodzeniach, przez co nie potrafimy docenić tego, co już mamy i co udało nam się osiągnąć. To właśnie szczęście z tych małych rzeczy sprawia, że nasze życie jest szczęśliwsze.

Postanowiłyśmy zabrać głos w tej sprawie i z tego powodu tworzymy projekt społeczny I need to be myself w ramach olimpiady Zwolnieni z Teorii. Wierzymy, że rozwiązaniem tego problemu jest między innymi uświadomienie społeczeństwa i rozpoczęcie dyskusji. Działamy w mediach społecznościowych (patrz: linki), ponieważ to właśnie w tym miejscu najczęściej, poprzez porównywanie się do innych, rodzą się w człowieku kompleksy. Celem projektu jest stworzenie bezpiecznego miejsca w Internecie, w którym każdy będzie czuł się zrozumiany i wysłuchany. Pragniemy, aby w mediach społecznościowych było więcej pozytywnych, nieoceniających treści, które dobrze wpływają na samopoczucie i zdrowie psychiczne młodych ludzi.

W treściach, które publikujemy na naszych profilach w mediach, staramy się odpowiedzieć na pytanie „Jak zaakceptować siebie?” Każdy jest inny, dlatego też nie każdy sposób będzie odpowiednim rozwiązaniem dla każdego z nas. Proces samoakceptacji wymaga od nas wiele pracy nas własną osobą, jak i samokontroli, jednak warto podjąć jakiekolwiek działania, aby móc czuć się ze sobą dobrze.

Jeżeli zmagasz się z brakiem samoakceptacji bądź chcesz wspomóc nasz projekt, to zapraszamy do zaobserwowania naszych profili w mediach społecznościowych:

Instagram: @i_needtobemyself

Facebook: @projektineedtobemyself

Tik Tok: @ineedtobemyself

Mamy nadzieję, że wspólnie uda nam się pomoc Wam w dostrzeżeniu własnej wartości i coraz więcej osób zacznie akceptować siebie.

Zespół I need to be myself:

Julia Gryczyńska,

Alina Furman,

Julia Radkiewicz